อารมณ์ค้าง

มมอัพต่อ ๆ
ไม่สะใจ 555
เฮ้ออ เพิ่งมารู้ตัวว่าเหลือเวลาอีกแค่ 9 วัน
ที่จาได้นั่งเรียนในห้อง 946 กะเพื่อน ๆ
ไม่อยากคิดถึงวันสุดท้ายเลย
เรื่องมันเศร้า - -*
เปลี่ยนเรื่องดีกว่า
ตอนนี้ดูเดอะสตาอยู่
คนอยากเป็นนักร้องเพียบเลย
แต่ละคนก็แบบ .. พยายามโคตร ๆ
ความฝันของเค้าก้คือนักร้อง
แต่ของเรา = แพทย์
555
แล้วจะเป็นได้มั้ยล่ะ -*-
ไม่ได้จะน้ำเน่า แต่มันคือเรื่องจริง *0*
นี่ก็จะขึ้น ม.5 แล้ว
ถึงเวลาจริงจังกับอนาคต !
คิดงี้มานานแล้วแหละ
แต่ไม่เคยจะทำได้ กลับบ้านเปิดคอม 55
เวลาก็เร็วเหลือเกิน เหมือนเพิ่งเข้าเตรียมมาเมื่อเดือนที่แล้ว
มันก็คงเร็วอย่างงี้ไปเรื่อย ๆ
จนถึง ม.6
เอ็นสะท้าน !
แล้วพอถึงวันนั้นจะมานั่งคิดว่า
ที่ผ่านมาเราทำอะไรอยู่ ? ทำไมเราไม่อ่านหนังสือ ?
มันจะดีหรือ = =
แล้วเราจะมานั่งบ่นทำไม
ทำไมเราไม่ไปอ่านหนังสือ
อย่าเอาหมอเลย เอาไฟนอลให้รอดก่อน

แต่ตอนนี้
เราขี้เกียจน่ะสิ 5555
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก
ตูจะนั่งเล่นคอมอยู่อย่างนี้อีกนานไหม ? -*-

แต๊งพี่

เมื่อวานไปแต๊งพี่ห้องมา
ณ ไอ ดิน กลิ่น ครก
ชอบชื่อโคตร ๆ 555
เข้าไปครั้งแรกก็งงว่าจะนั่งพอหรอ
แต่ก็พอจนได้ หึหึ
ในห้องมีคาราโอเกะ กะห้องเล็ก ๆ ด้วย
หลังจากกินไปซักพักก็ย้ายไปในห้องเล็กๆ
เพราะว่าแอร์เย็น โหะๆ
เข้าไปนั่งทำอะไรกันก็ไม่รู้..
ถามกุง 555
พอใกล้ ๆ จะกลับก็ออกมา
พร้อมรีเควสคาราโอเกะเพลงขอนไม้กับเรือ
ที่สุดแสนจะไพเราะ
เปรียบกับพี่เปนแค่ขอนไม้ ต่อให้รักเจ้ามากเพียงไหน
ผุพังไป พึ่งพาก็ไม่นานนนนนนนนนนนนนนน
ใครกลับก่อนเสียใจด้วยที่ไม่ได้ฟังนักร้องเสียงทอง 55555
แต่ไม่เป็นไรไปรีเควสในห้องได้ ก๊ากก
เสร็จแล้วก็ไปกินสเวนเซ่นต่อ
แต่ว่าไม่ได้ไปทั้งห้อง
ตอนแรกก็ไม่อร่อย
กินไปกินมาชักอร่อย
แอบงง
5555



เอาเป็นว่า สนุกมากก
ขอบคุณพี่ ๆ เพื่อน ๆ ห้อง 946 ทุกคน
รัก 946 เย่ !! : )